12 Ιαν 2011

Πολιτιστική Διαδρομή Κομοτηνής Vs WC

Τον τελευταίο καιρό έχω την αίσθηση ότι οι πινακίδες της «Πολιτιστικής Διαδρομής» της πόλης μας αυξήθηκαν. Όπου και να γυρίσω να κοιτάξω βλέπω και από μια.Όταν για πρώτη φορά αντιλήφθηκα την ύπαρξη της διαδρομής ενθουσιάστηκα. Επιτέλους σκέφτηκα, κάτι θα έχουμε να προτείνουμε κι εμείς σε έναν επισκέπτη που τριγυρίζει στη πόλη μας μη γνωρίζοντας που να πάει ή τι να δει και ρωτώντας όποιον βρει μπροστά του, ρισκάροντας να μπερδευτεί ακόμα περισσότερο με τις οδηγίες που θα πάρει.

Σαν επισκέπτης

Η πρώτη μου επαφή με αυτό το έργο έγινε καθώς περνούσα ένα βράδυ από την πλατεία. Βλέπω μια μεγάλη πινακίδα δαπέδου και διακρίνω από μακριά ένα σχεδιάγραμμα. Με πραγματική περιέργεια πλησιάζω και…ενθουσιάζομαι! Αρχικά. Διότι με τη δεύτερη ματιά άρχισα να διακρίνω τα «αδιάκριτα».Αποφάσισα να μην αρχίσω να ρωτάω φίλους και γνωστούς για το συγκεκριμένο έργο και να ξεκινήσω να το ερευνώ μόνη σαν επισκέπτης.

Κατευθυντήριες πινακίδες ή ρωτώντας πας στην πόλη;

Την επόμενη μέρα βλέπω μια πινακίδα έξω από ένα κτήριο/σταθμό της διαδρομής. Ήταν απέναντι από το σπίτι μου αρκετές μέρες. Πρώτη φορά το πρόσεξα. Προσπάθησα να δω τι γράφει. Μάταια.Άρχισα να προσέχω περισσότερο και να ψάχνω και αλλού για σημάδια της διαδρομής. Πλησίασα κι άλλες πινακίδες σχετικές. Τελικά διαπίστωσα ότι όλες έγραφαν το ίδιο πράγμα. Εννοείται ότι δε διάβασα καμία από αυτές.Άκουσα ότι κυκλοφορούσε και κάποιο σχετικό φυλλάδιο. Με πλημμύρισαν ελπίδες. Αποδείχτηκαν τυφλές.Ούτε το φυλλάδιο με βοήθησε. Δε διέκρινα κανένα κίνητρο για να ακολουθήσω τη διαδρομή. Το αντίθετο θα έλεγα.Στο φυλλάδιο ενημερώθηκα ωστόσο για την αφετηρία. Ω, ναι! Το τρενάκι. Αυτός ήταν λοιπόν ο λόγος ύπαρξης αυτού τουτρένου στην πλατεία; Μάλιστα.

Για να μπω στο τρενάκι 37 χρονών γυναίκα το κόβω κομματάκι
δύσκολο. Έπρεπε να βρω ή μάλλον να δανειστώ ένα παιδάκι από κάποια φίλη μου που είναι μάνα. Διότι εγώ δεν είμαι. Ε, όχι. Πώς να δανειστώ παιδάκι; Υποτίθεται ότι είμαι στη θέση ενός επισκέπτη.

Το κοινό στόχος;

Έχω αποκλειστεί από το κοινό στο οποίο απευθύνεται ο πολιτισμός αυτής της πόλης; Μήπως να κάνω τη διαδρομή με τα πόδια; Δικό μου μεταφορικό μέσο δεν έχω.Ναι. Θα κρατάω το φυλλάδιο και θα ακολουθήσω τη διαδρομή πεζή. Και ποιο το νόημα; Ήδη είχα διαπιστώσει ότι όλες οι πινακίδες έξω από τα κτήρια/σημεία είναι ίδιες. Και να περάσω έξω από κάποιο σημείο της διαδρομής, καμιά πληροφορία δε θα βρω. Βρε μήπως να πληρώσω ξεναγό; Μπα. Δε λέει πουθενά για ξεναγό. Ούτε και selfguided μοιάζει να είναι η διαδρομή. Η μόνη μου ελπίδα είναι το τρενάκι.Είχα ακούσει ότι αυτά τα τρενάκια έχουν ηχεία και από εκεί γίνεται η «ξενάγηση». Σε τρενάκι όμως δε μπαίνω. Τέλος. Δεν είμαι στο target group αυτής της διαδρομής. Πρέπει να το πάρω απόφαση. Η διαδρομή είναι για παιδιά. Κατέληξα.Τα παρατάω και πάω για καφέ. Άλλωστε είναι φανερό ότι η Κομοτηνή προσφέρει πολλές επιλογές για κάτι τέτοιο. Έπρεπε μόνο να διαλέξω που θα τον πιω. Απλά πράγματα. Τι τις θέλω τις πολιτιστικές διαδρομές να μου ζαλίζουν το κεφάλι;

Για ποιόν;

Καμία μελέτη δεν έχει γίνει που να εξετάζει την πλευρά του επισκέπτη.Καμία μελέτη δεν έχει γίνει που να δίνει πληροφορίες για τα αξιοθέατα/σημεία της διαδρομής ώστε να δημιουργεί στον επισκέπτη την επιθυμία να τα επισκεφτεί.Το φυλλάδιο θα έπρεπε να δίνει ακριβείς πληροφορίες στον επισκέπτη ώστε να μη χρειαστεί να ρωτάει περαστικούς για το που βρίσκεται, από πού πρέπει να ξεκινήσει και πολλά άλλα που δεν έχουν ληφθεί υπόψη.

Πως;

Οι πινακίδες μιας πολιτιστικής διαδρομής, πέρα από το περιεχόμενό τους, που θα έπρεπε να είναι πληροφοριακό σχετικά με το κάθε σημείο που αυτές τοποθετήθηκαν, θα έπρεπε τουλάχιστον να γίνουν με τρόπο που να δηλώνουν ότι απευθύνονται σε ένα άτομο μέσου ύψους και με όραση ενός απλού ανθρώπου και όχι γερακιού.Τι να μου πει μια πινακίδα με μέγεθος γραμματοσειράς μικρότερο από ένα νύχι και σε πάνω από 2 μέτρα ύψους; Πόσο θα πρέπει να τεντωθώ ο επισκέπτης και να βγάλω τα μάτια μου για να διαβάσω αυτό που γράφει; Όταν μάλιστα αυτό που γράφει δεν αποτελεί καν πληροφορία!

(Η πινακίδα της φωτογραφίας είναι τοποθετημένη μπροστά στο μνημείο ηρώων της πόλης και στην άκρη του πεζοδρομίου Για να τη διαβάσει κανείς θα πρέπει να σταθεί στο δρόμο)

Γιατί;

Γιατί μια διαδρομή που γίνεται με τρενάκι ονομάζεται «Πολιτιστική Διαδρομή» και όχι «Βόλτα με το τρενάκι στη πόλη», ή κάτι τέτοιο; Τη στιγμή που το μεταφορικό μέσο που προτείνεται για τη διαδρομή από μόνο του μας λέει ότι απευθύνετε σε ένα συγκεκριμένο target group.

Πρόσφατα ενημερώθηκα ότι μέσα στο τρενάκι ακούμε τραγούδια για παιδιά και όχι μαγνητοφωνημένη ξενάγηση.

Ο κοινός στόχος; (θεαθήναι)

Ποιος ο λόγος να γινόμαστε ρεζίλι σε όσους ξέρουν και ποιος ο λόγος να εκνευρίζουμε αυτούς που δε ξέρουν αλλά καλοπροαίρετα θα ακολουθήσουν αυτό το λάθος που τους σερβίρουμε;Και σας παρακαλώ εξηγήστε μου, πότε έγινε η Κομοτηνή ιδανικός οικογενειακός τουριστικός προορισμός και δε το έχω καταλάβει;Μη μου λέτε ότι αυτό έγινε για επισκέπτες. Πείτε μου ότι έγινε για το θεαθήναι. Ή έστω ότι έγινε για παιδιά που χαρούμενα ανεβαίνουν στο τρενάκι με τη γιαγιά και τον παππού και κάνουν μια ευχάριστη βόλτα μέσα στη πόλη.Πείτε μου ότι ο επισκέπτης δεν αποτελεί στόχο αυτού του έργου, να μπορέσω να το καταπιώ.

WC Vs Πολιτιστικής Διαδρομής

Κατέληξα απογοητευμένη ως πολίτης της Κομοτηνής.Διπλά απογοητευμένη ως επαγγελματίας στο χώρο του τουρισμού.Ένα πράγμα όμως είναι σίγουρο. Ο επισκέπτης της πόλη μας θα βρει πολύ εύκολα που μπορεί να κάνει την ανάγκη του. Τον πολιτισμό μας όμως δεν είμαι σίγουρη αν θα μπορέσει να τον ανακαλύψει.

Τα προβλήματα δικά μας. Ο προβληματισμός δικός σας.

Και η λύση; Στην νέα δημοτική αρχή; Οψόμεθα!